'Op het moment dat mensen gaan dreigen weet je dat je op het goede pad zit'

Op zijn zestiende begon Darshan Boerema een YouTube-kanaal. ‘Ik was verbaasd over mensen die online haatreacties plaatsen met hun volledige naam. Die kun je toch makkelijk opsporen?’ Dat ging hij doen. ‘Ik belde of zocht ze op om te vragen waarom ze zo’n comment hadden geplaatst.’ Hij kwam erachter dat hij onderzoek doen leuk vond en rolde de journalistiek in.

Negen jaar verder zijn inmiddels 22.000 mensen geabonneerd op zijn kanaal. Boerema plaatst elke maand een onderzoeksjournalistiek item, over hoe makkelijk het is om aan uniformen van boa’s te komen bijvoorbeeld, of over louche keurmeesters in de autobranche die frauderen met apk’s.

Het is haast ironisch, maar Boerema had er geen rekening mee gehouden dat hijzelf mikpunt zou worden van haat en agressie. ‘Fascinerend hoe mensen tekeer kunnen gaan, zelfs als je de journalistieke richtlijnen volgt.’

Wat maak je zelf mee?

‘Het is voornamelijk intimidatie. Ik ben nu bezig met een item over oplichtingspraktijken. Laatst was ik bijna twintig keer gebeld door een onbekend nummer. En toen ik uiteindelijk opnam, zei de persoon aan de andere kant: “Heb je slecht geslapen?” Alleen dat. Heel af en toe maak ik fysiek dreiging mee. Na het item over apk-fraude waren er in mijn eigen dorp mensen die daar boos over waren. Toen ik die tegenkwam op een terrasje voelde dat bedreigend, ik ben maar even weggegaan. Verder is het vooral online, veel haatreacties onder items of in dm’s.’

Hoe beïnvloedt dat je werk?

‘Online kan ik negatieve reacties prima hebben. En zo’n telefoontje ook, ik denk dan: als dit is hoe jij doet, succes. We nemen wel altijd beveiliging mee bij opnames van een confrontatie. Dan maken we een veiligheidsplan, hoe gaan we het aanpakken? En natuurlijk leef ik de journalistieke principes na van hoor en wederhoor en factchecken. In mijn ogen is dat voldoende voor een solide item.’

‘Ik vind het journalistiek gezien belangrijk om deze items te maken en persoonlijk zou ik 100 procent doorzetten. Ik zou zelfs zeggen: op het moment dat mensen gaan dreigen weet je dat je op het goede pad zit. In die zin motiveert het me juist om door te gaan in plaats van dat dreigementen me tegenhouden.’

Welke rol speelt PersVeilig voor jou?

‘De eerste keer dat ik te maken kreeg met dreiging was ik overweldigd door hoe snel dingen geregeld werden. Ik werd door een andere journalist erop geattendeerd dat mijn persoonlijke adres rondspookte in een Telegram-groep, met de oproep om mijn knieschijven te verbrijzelen. Het was in de avond toen ik daarachter kwam, dat was toch niet zo’n prettige nacht. De volgende ochtend heb ik PersVeilig gecontacteerd over wat ik het beste kon doen. Doxing was toen nog niet strafbaar, maar er werd wel snel contact met de politie gelegd. Ik kreeg een noodknop en de wijkagent is wat vaker langs mijn huis gaan rijden. Zulke dingen helpen. Bovendien biedt PersVeilig een luisterend oor.’

Wat zou je anderen willen meegeven die net als jij over ‘lastige’ onderwerpen publiceren?

‘Laat je niet ontmoedigen. Weet dat er goede organisaties zijn waar je terechtkunt in geval van haatreacties of bedreiging. En als je je aan de principes van de journalistiek houdt, hoef je jezelf niet achter de oren te krabben of je iets verkeerds doet.’

Tekst: Jolanda van de Beld