'Ik denk dat je je als leidinggevende ook zelf kwetsbaar moet opstellen'

Als leidinggevende in de journalistiek kun je niet alleen zelf te maken krijgen met intimidatie of bedreigingen, ook de journalisten aan wie je leiding geeft worden hiermee geconfronteerd. Kim Einder is chef van de algemene nieuwsredactie van NU.nl. Tot voor kort gaf ze ook leiding aan het team Interactie van NUjij, het reactieplatform van de site. Op welke manier houdt zij zich bezig met preventie, actie en nazorg voor haar team als die online ‘drek’ over zich heen krijgen? 

‘Op dagelijkse basis krijgen we intimiderende scheldmails. In verreweg de meeste gevallen van mensen van wie we een reactie afkeuren op het platform NUjij. Maar we krijgen ook boze lezersmails over onze berichtgeving, nu over Gaza bijvoorbeeld. Die mails komen binnen in de redactiemailbox. Maar de namen van onze journalisten staan vaak boven de stukken, dus mensen weten hen ook wel te vinden via Facebook, Instagram of privémail.’ 

Hoe krijg je zicht op wat er gebeurt? 

‘Als leidinggevende hou ik mijn oren vanzelfsprekend open. Daarnaast hebben we wekelijks een vergadering met onze deelredactie. Die eindigen we altijd met een rondje ‘hoogtepunt van de week’, maar daarvoor doen we ook altijd het ‘dieptepunt van de week’. Iedereen moet daar iets noemen, werkgerelateerd. Op die manier heb ik snel op de radar wat collega’s meemaken, ook wanneer ze niet direct op mij afstappen.

Ik hou in de gaten hoe het daarna gaat met iemand. We hebben een traumapsycholoog met wie we elk halfjaar preventief een sessie hebben. Als ik merk dat iemand meer hulp nodig heeft, kan die traumapsycholoog worden ingeschakeld voor een een-op-een-sessie.’

Hoe zorg je dat mensen wel op je afstappen als ze daar behoefte aan hebben? 

‘Om de drempel laag te maken denk ik dat je je als leidinggevende ook zelf kwetsbaar moet opstellen. Dat heb ik wel moeten leren. Ik wil stabiel zijn en mijn team door ellendige situaties heen loodsen. Maar ook ik ben niet ongevoelig voor haatmails, bovendien wil ik het niet wegwuiven. Om balans hierin te vinden heb ik hulp gevraagd aan de traumapsycholoog.
Die zei: ‘Je mag je emoties laten blijken aan je team, maar je moet niet de indruk wekken dat het je overweldigt.’ Dat vond ik heel nuttig, en zo voelt het ook echt voor mij. Hoe vervelend die stroom haat en intimidatie ook is, het overweldigt mij niet zo snel.’ 

Hoe beïnvloedt die stroom haat en intimidatie jullie werk? 

‘Zelf ben ik terughoudender geworden met het delen van mijn eigen mailadres, want dan leg je de bal voor vervelende mensen wel klaar op de penaltystip, zeg maar. En ik heb ervoor gezorgd dat reacties van mensen die wij schorsen of bannen van het reactieplatform in een aparte mailbox terechtkomen. Die berichten wil ik weghouden bij mijn team, zodat ze niet nog meer gescheld hoeven te lezen dan noodzakelijk. 

‘Op dit moment zijn we bezig om AI los te laten op die mailbox. Zo’n model filtert de mails voor ons. Netjes geformuleerde mails gaan in het ene mapje, alle scheldmails gaan in een ander mapje. Die krijgen dan een automatisch antwoord: ‘Wij reageren niet op gescheld en bij bedreiging doen we aangifte.’ Voor de zekerheid moet iemand af en toe nog even in de ‘scheldmap’ kijken, maar daarvoor kun je zelf het moment kiezen. Op die manier ben je beter gewapend tegen de drek dan wanneer het de hele dag door je inbox binnen sijpelt.’

Tekst: Jolanda van de Beld